tours estambul ve allah bilgileri40
sizlere bugün yazıları yazan tours estambul diyorki Ben ümmetim hakkında şimdilik böyle bir şey istemiyorum, belki Allah onları afveder, diye mukabelede bulundu (331).Âışe (radıyallahu anha) dedi ki: ResûluIJah (sallallahu aleyhi ve sellem):“Dti iş arasında serbest bırakıldığı zaman, mutlaka kolayını tercih etmiştir.” (331a).İbn Mes’ud (radıyallahu anh)’dan:
“Bizleri bırakmaktan korktuğu için, bize belirli vakitlerde öğüt verirdi.” (322).Âişe (radıyallahu anha)'dan:Hz. Aişe ağır giden bir deveye binmişti. Ve devamlı olarak onu mahmuzlarken Allah’ın Resûlü (sallallahu aleyhi ve sellem) ona şöyle buyurmuş:‘‘Yumuşak davranmalısınız!” (333).BÖLÜMSÖZÜNDE DURMAK, ANDLAŞMALARA SADIK KALMAK, AKRABAYI ZİYARET ETMEK GİBİ GÜZEL HUY VE DAVRANIŞLARA GELİNCE:Kadı Ebu Amir Muhammed b. İsmail bize, Ebu Bekr Mu-hammed b. Muhammed, Ebu İshak el-Habbel, Ebu
Muhammed b. en-Nelıhâs, Ibnu'l-A’rabî, Ebu Davud, Muhammed b. Yahya, Muhammed03\)İmam Buhari. Sahih; Kilabu BedTI-Halk. Babu İza Kaale chadiküm Âmin vc'I- Melaiketü fi's-Semai Amîn’de Hz. Âişe (r.a.)'dan İmam Müslim, Sahih: 32. Kitabu'l-Cihad ve’s-Siyer. 39. Babu Ma Lakiye'n-Nebiyyi (s.a.v.) min Eza’l-Müşrikiyn ve’l-Münafıkıyn'de II1/1795 No. ile Hz. Âişe(r.a.)‘ dan lahrie ve tesbit eimişlerdir.
(33la) Ebu Davud. Kiiabu’l-Edeb. Babım fi Tccavü/i fi’l-Emri’dc Hz. Â/je’den.
(332) İmam Buhari, Sahih; 3. Kiiabü’l-İlmi. 12. Babu Ma Kanc’n-(Veb/yyu (.s.a.v.) yetahavvelehüm bi’l-Mc\ ’izali ve’I-llmi keyla Yüncffirü vc 13. Babu Men Ceale li Ehli’l-İlmi Eyyamcn ma’lumaten’-k Abdullah b. Mes'ud (r.a.)'dan ayrıca Kiiabu'd-Daa\âl. Babıı'l-Mo\’izali saaicn ba'de saatin'de yine Abdullahb. Mes'ud (r.a.)'dan, İmam Müslim. Sahih: .50. Kilabu Sifaali’l- Münal'ıkın. 19. Babu’l- İkli-;adi (i l- Mev’izali. Hadîs No. 82/2821 vc 83'de yine Abdullah b. Mes'ud (r.a.)'dan. İmam Tilmizi, iahih; 44. Ebvabii’l-Edeb, Babu ma eâe fi’l-IY’sahcii ve'l-Bcyan’da 2859 No. ile İbn Mes'ud (r.a./dan ivaycli le.sbil vc lahriç cylcmijılcrdir.
(.133) Hadî.s-i ycrili Kaadı iyaz'm Sila melninc aklı^:ı ınufassal pekliyle İmam lîeylıaki'n'm Siincni’l-tûbra'.sında Mikdam vc baba.sından o Hz. Â/yc’dcn olmak üzere rivayci elliğini; Şifa Şârihi Ha/acf Şerh 3.2Shf. 95‘de kaydeimişiir. Daha mııhiasar bir mclinlc İmam Mü.slim, Sahih: 45. Kitabü’l-Birri ve’s-ılaii’de 23. Babu fadli’r-Rıfki'dc 78/2594’dc 79 No. ile iki mclin olarak Hz. Â/je'den rivayet elmiştir. m.vu l:bu n.mıd. Sünen: Kiıabıı’l-Cihad. Babu ma eâe fi’l-lliereii ve Sükna’l-Bedvi'de Hz. Âişe' en. Ayrıca Kilabu-l'Edeb, Babün (1-r'Rılk’da yine Âişe fr.a.l'dan Şif'a'daki mclin gibi rivayeti tesbi e lahriç etmiştir. İmam Buhari. Sahih; Kilabu’l-Edeb'de ’Babü'r-Rıfkı fi’l-Emri küllihi” unvanıyl ide ile muamele etmenin her işe şâmil olduğunu güsleren bir bab açarak o babda Hz. Âişe'ye Peygan erimizin (s.a.v.) Rıfk la emrelliğine dair bir hadîs-i şerif gelirmişiir. Aynı hadîs-i şerifi, Kilabu' aavai da Babu Kavli n-Ncbiyyi (s.a.v.) Yüstecabü Icna fi'l-Ychudi vclâ Yüslecabü Ichüm fiyna’ »nrıç ve icsbii eylemişlerdir.
Peygamber (sallallalıu aleyhi vc sellem) ’c bir hediye getirdiği zaman, bu. ' nıj; i
“Falan kadının evine götürün. Çünkü O, Hatice'nin arkadaşı idi. Ha. . tice'yi pek severdi.’’ (336) buyururdu.
A/ye (radıyallahu anha) dan :
“Ihthcc kadar (Pe>gambcr lıammlanndaıı) hiçbir kadını kıskanmadım. Çünkü devamlı olarak ondan bahsettiğini duyardım. Bir koyun kesilirse hemen onun dostlarına gönderirdi (337). Bir gün (Hatice'nin) kızkardeşigel-inişti. Onu yürekten karşıladı. Yine bir kadın gelmişti çok memnun kaldı vc candan hal vc hatırını sordu. Kadın evden çıkıp gidince;
kadın Hatice’nin sağlığında bize gelirdi. Ahde vefa, hiç şüphe vok ki imandandır!” (338) dedi
O’nun tevazuuna gelince; bu hasleti hiç kimsede, hatta hiçbir peyga^, berde bulunmayacak kadar büyük ve emsalsizdi. Zira; O, insanlar ara .sında çok mütevazi olarak tanınmıştır. Kibir denilen duygu onun yanma asla uğrayamamıştır. Biliyorsunuz ki; O, kral bir peygamber olmakla kul bir peygamber olmak arasında bırakıldı da kul bir peygamber olma' VI tercih etti. Bunun üzerine İsrafil (aleyhisselâm) ona:
“Şüphesiz Allah tevazu gösterdiğiıı o hasleti de sana vermiştir. Çünkü kıyamette sen, Âdemoğullannın ulususun! Yerin ilk kendisine yanla cağı kişisin! İlk şefaat edecek olan da sensin*’ dedi (347).
Bize, Hocam Ebu 'l-Velid b. el-Avvad el-Fakih (rabmetullahi aleyh)Km tubamdaki evinde beş yüz yedi yılında anlattı; Ona da, Ebu Ali el-Hsfıı
(.14.1) f///a/7f Eb/J Da\’//ıi: Sünen, Kiiabıı’l-L'dcb... Babün l'i Birri’l-Vâlidcyni’dc, E/nı Tııfc)'l(rı)’ rivayet lesbil ve tahriç eylemiştir.
(144) İmam Ebu Dm ud: Sünen. k'ilabü’l-Iidcb. Babün fi Birri’l-Vâlidcyni’dcÖmcrl). Saib(r.ü.)' tahriç etmiştir.
(345)Bu hadiseyi İhn Saad Tabakat’mda Vâkidî'den, o da chl-i ilimden, o da ehl-i ilimdenri' etmiştir diye İmam Süyûtî Menahilü’s-Safa (Shf.22) kaydetmiştir.
(346)(278) nolu dipnotdaki tahrice bakınız.
(347)İmam Ahmed b. Hanhel: Müsned'indc Ebu Hüreyre (r.a.)'dan İmam Beyhakî, Dclailii'n büvve'de İbn Abbas (r.a.)’dan rivayet etmiştir diye İmam Süyûtî Menahilü's-Safa (Shf.22) lesbiu tir.
anlattı. Ona ela, Ebıı Ömer, İbn Abdi’l-Mü’mm, İbn Dâse, Ebu Davud, Ebu Bekrİbn Ebi Şeybe, Abdullah b. Numeyr, Mis'ar, Ebi'l-Anbes, Ebi'l - Adeb-bes, Ebı Merzuk, Ebî Galib.
Ebî Umame (radıyalJahu anh)’dan nakletti ve Ebu (İmame (radtyallahu anh) dedi ki:
Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) asâsma dayanarak bize çıktı, hemen ona ayağa kalktık. Şöyle buyurdular:
“Acemlerin birbirlerini ta’zim ederek ayağa kalktıkları gibi— bana— ayağa kalkmayın; çünkü ben kul’un yediği gibi (yemek) yiyen, kul'un oturduğu gibi oturan bir kulum".
“Merkebe binerdi. Arkasına adam bindirirdi. Yoksullan ziyaret ederdi. Fakirlerin yanına otururdu. Kölenin davetine icabet ederdi. Sahabîle-rin arasına oturduklarında (kimseyi rahatsız etmeden) meclisin tâ dibinde otururlardı" (348).
Hazret] Ömer (radıyallahu anh)’ın naki ettiği bir hadîs-i şerifte vârid olmuştur:
“Nasranilerin Meryem oğlu İsa’yı uzun uzun övdükleri gibi beni övmeyin! Ben ancak bir kulum.. “Allah’ın kulu ve Resûlü" deyiniz, bana, (yeter!)’’ (349).
Enes (radıyallahu anh)’dan:
“Aklından zoru olan bir kadın geldi ve ona;
—(Senden bir dileğim var) dedi.
—Medine yollarından hangisinde oturmak istiyorsan olur ve ben yanına oturup, senin maddî ihtiyacını karşılarım, dedi. Kadın dilediği yere oturdu, Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) de gelip yanına oturdu ve onun maddî ihtiyacını giderdi.” (350).
Enes (radıyallahu anh) dedi ki:
“Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) merkebe binerdi. Kölenin davetine İcabet buyururdu...”
(348)/mam Ebu Davud; Sünen. Kilabü’l-Edeb. Babün fi Kıyami’r-Reculi li’r-Reculi’de Ebu Ümam (ra.) dan.
(149)İmam Buharî, Sahih. Kilabü’l-Enbiya, Babu “V’ezkür fi’l-kitabi Meryem...” de Hz. Ömeru’ Faruk (r.a.) dan rivayeli (alıriç etmiştir.
(10) İmam Müslim; Sahih. 43- KitabtI’l-Fadail. 19- Babu Kurbi’n-Nebiyyi (aleyhisselâm) Mine' H^h t’- IMalik (r.a.) dan 75/2326 No ile. İmam Ebu Davud; Kitabü’l-Ed<
a un I -Culûs fi’l-Turukati.” Yine Enes b. Malik (r.a.) dan tahriç etmişlerdir.
